"Prawa piszemy my sami, potem one rządzą nami"

W nawiązaniu do tytułu można powiedzieć, że wszystko zaczyna się od napisania i wprowadzenia w życie Konstytucji, tzw. ustawy zasadniczej, najważniejszego aktu prawnego w państwie, stanowiącego podłoże wszystkiego, co pod Konstytucją.

Jeśli ktoś myśli, że będę rozwodziła się nad kwestiami politycznymi i ideologicznymi związanymi z naszą ustawą zasadniczą, doznaje w tym momencie zawodu i opuszcza tę stronę, bowiem nie będzie tu takich rozważań. My zajmiemy się tym, co jest i co obowiązuje, by dowiedzieć się jakie tajemnice skrywa przed nami nasza Konstytucja 😉. Podejmiemy się trudu wyjaśnienia co to jest prawo konstytucyjne, przeanalizujemy sobie co znajduje się wewnątrz naszej Konstytucji i jakie wynikają z tego dla nas konsekwencje i uprawnienia.

 Zanim jeszcze przejdziemy do konkretów, odpowiem na pytanie dlaczego zaczynamy od Konstytucji. Pierwszy powód znajduje się w akapicie pierwszym – jest to najważniejszy akt prawny w naszym kraju, to co pod nim – jest pod nim 👇. Drugi powód – od tego zaczynają również studenci prawa (pomijając takie kwiatki jak wstęp do prawoznawstwa, logikę dla prawników, prawo rzymskie, czy łacinę i wszelkie historie prawa).

Odpowiedzieliśmy już sobie na pytanie, co to jest prawo i pamiętamy również, że prawo to drzewo, bo ma gałęzie i właśnie jedną z tych gałęzi jest prawo konstytucyjne, stanowiące gałąź prawa wewnętrznego, regulujące ustrój państwa (prawo ustrojowe).

Z tych wszystkich ogólników dotąd wymienionych w zakresie pojęcia prawa i prawa konstytucyjnego wyłania się definicja tego ostatniego.

Prawo konstytucyjne to ogół norm prawnych dotyczących ustroju państwowego – jego przedmiotem regulacji są podstawowe instytucje, a także zasady ustroju politycznego i społeczno-gospodarczego państwa. Zatem normy prawa konstytucyjnego określają pozycję naszego kraju w stosunkach zewnętrznych i wewnętrznych, podmiot władzy w państwie wraz z formami jej sprawowania przez suwerena (swoją drogą bardzo popularne ostatnio słowo – może warto się nad nim pochylić?), status jednostki w państwie – jej prawa, wolności i obowiązki, zasady organizacji i funkcjonowania organów państwowych oraz relacje między nimi, a także zasady tworzenia prawa.

Regulacje stanowiące przedmiot prawa konstytucyjnego zawarte są w Konstytucji, w naszym przypadku obowiązującą konstytucją jest Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjęta przez Naród w referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r.

Jednak warto w tym miejscu zauważyć, że Konstytucja stanowiąc podwaliny naszego ustroju jest aktem poniekąd programowym, wymagającym uszczegółowienia w ustawach. Stąd aktami z nią powiązanymi będzie np. sławna ustawa o Trybunale Konstytucyjnym, Trybunale Stanu, czy też o ustroju sądów powszechnych itd.

Reasumując należy zauważyć, że prawo konstytucyjne nie reguluje wyłącznie jednej sfery stosunków społecznych, ale wyznacza (w różnym stopniu) treść innych gałęzi prawa determinując kierunki rozwoju całego systemu prawnego państwa.

Kończąc warto również zauważyć, że prawo konstytucyjne występuje równolegle z innymi systemami prawnymi – oczywiście mam tu na myśli prawo międzynarodowe, w szczególności prawo unijne, poniekąd determinując wzajemne relacje między prawem wewnętrznym a międzynarodowym.

Następny post będzie dotyczyły systematyki Konstytucji, czyli przejdziemy do poznawania jej wnętrza. Kto wie, może ktoś zapała do niej miłością? 💖

Uściski 😙

Post został opracowany na podstawie:

Cytat w tytule – autor Jan Izydor Sztaudynger

Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.,

Prawo konstytucyjne, B. Banaszak, Warszawa 2010. 

Fotografowała: Emilia Charemska