
Jeśli
ktoś myśli, że będę rozwodziła się nad kwestiami politycznymi i ideologicznymi
związanymi z naszą ustawą zasadniczą, doznaje w tym momencie zawodu i opuszcza
tę stronę, bowiem nie będzie tu takich rozważań. My zajmiemy się tym, co jest i
co obowiązuje, by dowiedzieć się jakie tajemnice skrywa przed nami nasza
Konstytucja 😉. Podejmiemy się trudu wyjaśnienia co to jest prawo konstytucyjne,
przeanalizujemy sobie co znajduje się wewnątrz naszej Konstytucji i jakie
wynikają z tego dla nas konsekwencje i uprawnienia.
Zanim
jeszcze przejdziemy do konkretów, odpowiem na pytanie dlaczego zaczynamy od
Konstytucji. Pierwszy powód znajduje się w akapicie pierwszym – jest to
najważniejszy akt prawny w naszym kraju, to co pod nim – jest pod nim 👇. Drugi
powód – od tego zaczynają również studenci prawa (pomijając takie kwiatki jak
wstęp do prawoznawstwa, logikę dla prawników, prawo rzymskie, czy łacinę i
wszelkie historie prawa).
Odpowiedzieliśmy
już sobie na pytanie, co to jest prawo i pamiętamy również, że prawo to drzewo,
bo ma gałęzie i właśnie jedną z tych gałęzi jest prawo konstytucyjne,
stanowiące gałąź prawa wewnętrznego, regulujące ustrój państwa (prawo
ustrojowe).
Z tych
wszystkich ogólników dotąd wymienionych w zakresie pojęcia prawa i prawa
konstytucyjnego wyłania się definicja tego ostatniego.
Prawo
konstytucyjne to ogół norm prawnych
dotyczących ustroju państwowego – jego przedmiotem regulacji są podstawowe
instytucje, a także zasady ustroju politycznego i społeczno-gospodarczego
państwa. Zatem normy prawa konstytucyjnego określają pozycję naszego kraju w
stosunkach zewnętrznych i wewnętrznych, podmiot władzy w państwie wraz z
formami jej sprawowania przez suwerena (swoją drogą bardzo popularne ostatnio
słowo – może warto się nad nim pochylić?), status jednostki w państwie – jej
prawa, wolności i obowiązki, zasady organizacji i funkcjonowania organów
państwowych oraz relacje między nimi, a także zasady tworzenia prawa.
Regulacje
stanowiące przedmiot prawa konstytucyjnego zawarte są w Konstytucji, w naszym
przypadku obowiązującą konstytucją jest Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z
dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalona przez
Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjęta przez Naród w
referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisana przez Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r.
Jednak
warto w tym miejscu zauważyć, że Konstytucja stanowiąc podwaliny naszego
ustroju jest aktem poniekąd programowym, wymagającym uszczegółowienia w
ustawach. Stąd aktami z nią powiązanymi będzie np. sławna ustawa o Trybunale
Konstytucyjnym, Trybunale Stanu, czy też o ustroju sądów powszechnych itd.
Reasumując
należy zauważyć, że prawo konstytucyjne nie reguluje wyłącznie jednej sfery
stosunków społecznych, ale wyznacza (w różnym stopniu) treść innych gałęzi
prawa determinując kierunki rozwoju całego systemu prawnego państwa.
Kończąc
warto również zauważyć, że prawo konstytucyjne występuje równolegle z innymi
systemami prawnymi – oczywiście mam tu na myśli prawo międzynarodowe, w
szczególności prawo unijne, poniekąd determinując wzajemne relacje między
prawem wewnętrznym a międzynarodowym.
Następny
post będzie dotyczyły systematyki Konstytucji, czyli przejdziemy do poznawania
jej wnętrza. Kto wie, może ktoś zapała do niej miłością? 💖
Uściski 😙
Post został opracowany na podstawie:
Cytat w tytule – autor Jan Izydor Sztaudynger
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia
1997 r.,
Prawo konstytucyjne, B. Banaszak, Warszawa 2010.
Fotografowała: Emilia Charemska
Fotografowała: Emilia Charemska
Brak komentarzy:
Publikowanie komentarza
Króluje tu szacunek i kultura słowa. Komentarze zawierające słowa powszechnie uważane za obelżywe, nawołujące do nienawiści rasowej, narodowościowej, religijnej, o charakterze hejtu internetowego zostaną usunięte. Podawanie danych osobowych jest dobrowolne. Więcej informacji uzyskasz w polityce prywatności i regulaminie bloga (w wersji na komputery - zakładka po prawej stronie, w wersji mobilnej - u dołu w zakładce strony).